Het labyrint in de Sarasvati Theetuin is een oase van rust waar we de natuur zoveel mogelijk haar gang laten gaan. Met zijn doorsnede van 30 meter, inheemse flora en fauna, een vijver en diverse leuke objecten als afscheiding, is het uniek in zijn soort.
Het pad voert je door licht en donker, heeft mooie door- en uitkijkjes en de bij elkaar verzamelde onkruiden laten zich in alle pracht en praal aan je zien. Af en toe ontmoet je een schichtig muisje, egeltje of een kikker op je pad en uiteindelijk kom je in het centrum, de ziel van het labyrint, waarna je het pad terug loopt, of de bordjes uitgang volgt.
Er zijn vele manieren om het labyrint te lopen, gewoon lekker wandelend, meditatief, met een (levens-)vraag of zoals kinderen vaak doen, zo snel mogelijk naar het midden. Het pad van het Sarasvati labyrint is hobbelig door boomwortels en mollen- en muizengangen, er zijn trapjes zonder leuning, dus ben je minder goed ter been, overleg dan of het voor jou haalbaar is om het labyrint te lopen.
Wil je het labyrint meditatief ervaren, dan is het van belang om je open te stellen voor het labyrint als heilige ruimte, je geeft je op die manier over aan je rechter hersenhelft, die verbonden is met intuïtie, creativiteit en visualisatie. Een labyrint kun je zien als jouw levensreis en zo loop je het labyrint als een weg naar binnen, naar je eigen centrum.
Enkele tips voor het meditatief lopen van een labyrint:
- Concentreer je voordat je het labyrint instapt en wees je bewust van je houding en hoe je deze heilige ruimte wilt betreden. Ga het labyrint binnen.
- Loop doelbewust naar het centrum en observeer je gedachten en lichamelijke sensaties. Daar aangekomen, neem je alle tijd die je nodig hebt voor je ervaringen van dat moment. Overhaast niets voordat je de terugweg naar de ingang aanvaardt.
- Loop het pad terug en observeer opnieuw je gedachten en lichamelijke sensaties. Door van binnen naar buiten te lopen kom je bij het verlaten van de heilige ruimte weer in je 'normale' bewustzijn.
- Neem de tijd om je belevenissen te reflecteren. Overdenk wat je hebt meegemaakt, schrijf dit op, maak een tekening/schilderij. Het bevat waardevolle informatie.
Neem contact op
Geen Doolhof
Er is verschil tussen een doolhof en een labyrint. Labyrinten hebben van oudsher één pad dat via allerlei bochten naar het centrum leidt. De doolhof, met zijn dwaalwegen, is ontstaan tijdens de Italiaanse renaissance. De graven van het huis Gonzaga waren in het bijzonder gefascineerd door het labyrint. In hun tuinen en paleizen werd het veelvuldig gebruikt, aanvankelijk als klassiek éénpadig labyrint, maar geleidelijk werden dwaalwegen toegevoegd. Het oudst bekende voorbeeld is een tekening in een schetsboek uit Mantua van 1550 n.Chr.
Vanuit Italië verspreidde de renaissancetuin zich over Europa, en daarmee ook de meerpadige doolhof. (bron: Wikipedia)
Neem contact op